Ogłoszenie

Uwaga, uwaga! W walentynki mam zamiar opublikować nowego One-shota. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie to, że TY możesz w nim wystąpić! Możesz występować jako singiel, lub wybrać sobie jakąkolwiek postać z jakiegokolwiek anime, ewentualnie stworzyć własną postać. Ale- nie może być to Gray ani Natsu, bo to by mi rozwaliło fabułę. Napisz w komentarzu, lub na priva, imię, pod jakim chcesz wystąpić, opcjonalnie imię partnera. Potrzebuję dużo postaci! UWAGA- START!

Lód, demon i MORDOBICIE

No to tak... Za namową czytelniczki... Tam tara tam!!! Nowy rozdział!

Z dedykacją dla Paulina Dragneel za motywację

***

   Jikazu otarła swój pysk. Spojrzała na łapę. Była na niej krew.

-No, no, Gray, w końcu nauczyłeś się walczyć!- wilczyca pochwaliła swego ucznia

-Taa... ale tobie leci krew z nosa, a ja mam chyba wewnętrzny krwotok!

-No... ale po raz pierwszy udało ci się mnie uderzyć.- Jikazu uśmiechnęła się- Wracajmy do gildii.

   W drodze powrotnej...

-To o której jutro trening?- zapytał Gray

-Mam lepszy pomysł. Zamiast na trening wybierzemy się na misję.

-A to ci nowość!

   Wilki weszły do jaskini.

-Zobaczmy jakie tu mamy misje... Hmm...

-Yo! Co tam u was?- Natsu podszedł do tablicy- Ciągnie was w plenerek, co?

-Natsu! Czy ty naprawdę...?!- zaczął Gray

-Tak, Natsu, zgadłeś.- wtrąciła się Jikazu- Może z tą różnicą, że to MNIE ciągnie "w plenerek", nie NAS.

-Jak to, nie wybierasz się ze mną?- zapytał lodowy mag

-Nie. Wygląda to tak, że to TY będziesz walczył, a ja obserwowała. W ramach pracy trenera. Oczywiście cała wypłata dla ciebie.

-Ahaaa...- Natsu i Gray rozkminili o co chodzi (Natsu wreszcie sobie poszedł)

-O, ta jest fajna! W sam raz dla maga, który będzie walczył ze złem.

-No...?

-Demon opętuje kolejnych mieszkańców wioski Tsume. Trzeba po prostu wypruć z niego flaki. Jeśli mogę tak powiedzieć.

-Co to za demon?

-Jakiś Dantalion, książę piekielny...

-I ja mam z nim walczyć?!

-Brawo, Sherlocku.

***

No, tak w ogóle to na Wikipedii wyczytałam, że: Naucza o wszystkich rzeczach, zna myśli wszystkich ludzi, może je bez problemu zmieniać. Potrafi wywołać miłość. Aha.

HAHAAA, będzie mordobicie :D!!!!!!!

***

   -No, całkiem przyjemna wioska. Tylko szkoda, że się pali.- ocenił (trafnie) Gray, patrząc na znajdującą się w pobliżu wioskę

-Bardzo śmieszne.

-No, Gray, padam ze śmiechu.

-Nie... Natsu?- wilk nie bardzo ucieszył się z jego obecności- Gorszego demona już chyba nie ma...

-Zdaje się, że jest.- rozległ się niski głos. Po chwili całe trio zobaczyło Dantaliona- Które z was chciałoby ze mną powalczyć?

- To ty czasem nie znasz myśli wszystkich ludzi?- zapytała Jikazu

-Ludzi. Ludzi- nie magów.

-Ja! Ja, Gray Fullbuster.

-W takim razie oni nie będą potrzebni.- demon spojrzał na Jikazu i Natsu. Wilki momentalnie przytuliły się do siebie

-Co się stało?!-przestraszył się Natsu

-Może i potrafię wywołać miłość, ale... na magów to działa raczej średnio.

-Kończ już tą gadaninę i walczmy!!!

-Dobrze. Twój ruch.

Gray zaczął tworzyć coś z lodu. Był to około metrowy łańcuch.

-Hahaha! Tym chcesz mnie pokonać?

-A właśnie tak.- pośrodku łańcucha wilk dodał jeszcze lodowy krzyż, wykonał skok w stronę demona i zarzucił mu łańcuch na szyję.

-Aaach, to pali!- demon cierpiał od krzyża i zaczął szarpać łańcuch

-A, a, a. Ten lód mogę zniszczyć tylko ja. Wracaj do piekieł, szatanie. (Wow, jakie egzorcyzmy!!!)

   Demon wydał tylko rozdzierający krzyk i... wybuchł. Tym samym, Natsu i Jikazu odskoczyli od siebie.

-Łeeee, przytuliłam takiego oblecha!!!- piszczała Jikazu

-Co? O mnie mówisz?- Natsu poczuł się urażony

***

   Tak urwałam ni w pięć, ni w dziewięć, ale jest. 

Poznajcie Dantaliona- nie wygląda zbyt groźnie, nie?

Dodatek specjalny/ OVA/ Z kronik niecodziennej codzienności

   Hej! No... niby przerwa świąteczna i miałam więcej pisać. Nie wzięłam pod uwagę tego, że jak ja nie jestem "w gościach" to goście są u mnie. Rozumiecie mnie???

Dedykacja dla wszystkich, którym się spodoba to "OVA".

***

   Ja... i Ona. Tak pięknie, tak wspaniale. Jesteśmy tak szczęśliwi. Tak jakby zło nie istniało. (za dużo taków) Błękitnie niebo, różany ogród i tylko my- dwa wilki, czarny i kasztanowy. Czy to prawda, czy tylko...

   -Gray! Wstajesz?!- Jikazu jednym szarpnięciem kłów zerwała pościel z wilka

-Jikazu? Gdzie my...? Gdzie te róże?

-Jakie róże? Chłopie, w jakim świecie ty żyjesz?

-Aaa... zapomnij o tym.- Gray wyszedł z łóżka- Miałem poroniony sen.

-Taa, skąd ja to znam. Jak tylko sobie przypomnę ten sen z tobą, to...- wilczyca zatkała sobie pyszczek łapą i zarumieniła się. Gray zaczął bezczelnie chichotać.

-To co? Chociaż, nie, nie mów, pewnie wolę nie wiedzieć. Widziałem już jak się ślinisz na widok niektórych facetów.

-C-co?! Nieprawda! Jak patrzyłam wtedy na Natsu, to piłam lemoniadę, a wtedy z Laxusem to...

-Dobrze, dobrze, już sobie daruj... ty zboczeńcu, ty.

-...powiedział Gray. Za to dostaniesz dodatkowe pompki!

   Wilk westchnął.

***

   -Hej, bałwanku, już po treningu?- Natsu CIEPŁO przywitał Graya (haha, takie suche, że mi pranie wyschło)- Ja to się zastanawiam co wy robicie na tych ściśle tajnych treningach.

-No, wiesz, zapałko, jak sama nazwa wskazuje "trening" służy do trenowania. Nie rozumiem nad czym się zastanawiasz.- odparł CHŁODNO Gray (suchary gorsze niż w Familiadzie). Natsu bardzo dziwnie się uśmiechnął.

-Pomyślmy... no, wilk i wilczyca, kompletnie sami... trochę to podejrzane, co nie?

   Graya zatkało.

-I to niby ja jestem zboczony!

***

   Pamiętacie, że ludzie widzą magów [wilki] jak zwykłych ludzi? To dobrze. Ale nie wspomniałam, że jeśli mag chce, to inni magowie mogą także widzieć ich jako ludzi. Zapamiętać. A czemu o tym wspominam? No, więc Gray i Jikazu poszli do ludzkiej wioski na zakupy [XD]...             UWAGA, GŁUPIE SCENY!!!

   -A więc tak...- Jikazu spojrzała na listę zakupów- Hmm?- odwróciła wzrok w stronę wilka (teraz już nie wilka) Graya- Coś jest nie tak z tą listą?

-Emm... nie, tylko nie wiedziałem, że masz... to znaczy... masz takie... no, chodzi mi o to, że...

NOSZ, KURDE, NIE MOGŁAŚ UBRAĆ CZEGOŚ Z MNIEJSZYM DEKOLTEM?!

-Aaach... o to chodzi... Podoba ci się?

    Gray wydawał się nieco... nieco speszony.

-Eech, nie przywykłem do ciebie w takiej postaci. Ale naprawdę nie masz innych ciuchów?

-Wiesz, ty mogłeś na siebie ubrać cokolwiek... nie wiedziałam, że jesteś ekshibicjonistą.

-Nie wiedziałem, że ty też.

-Co ja też?

-Teraz to nie masz żadnego dekoltu.

-COOOO?!

-Zgubiłaś ubrania kilkanaście sekund temu.

-JAK TOOO?!

   -Hm, hm, hm, co my tu mamy...- dał się słyszeć znajomy głos

-Natsu!!!

-Brawo, sherlocku! Ciebie to już tak nie raz widziałem, ale Ji-chan...

-Nie patrz na nią!- Gray przywarł do dziewczyny, tak, by zasłonić... ekhm... wszystko.

Natsu się uśmiechnął.

-Gray, nie rób tego w miejscu publicznym!

    Jikazu zaczęła dyszeć (chciałam jeszcze dopowiedzieć, że był grudzień). To baaaardzo wpłynęło na wyobraźnię Nastsu.

-Wow, szybcy jesteście! Tak krótko, a ta już dyszy.

   Twarz Graya (jak i Jikazu) zrobiła się w kolorze włosów Erzy

-T-to z zimna!

-Podejrzewam, że ty to już ją rozgrzejesz.- powiedział Natsu i odszedł

   Skończyło się to tak, że oboje odnaleźli zaginione ubrania, a o zajściu dowiedziało się całe Fairy Tail. A zakupy pozostały niezrobione.

***

   Ufff... koniec! Tak się teraz zastanawiam, skąd mi takie pomysły przychodzą do głowy. Miało być "OVA", a zrobił się prawie hentai... no nie, żartuję! Chciałam dodać coś śmiesznego do tej całej walki ze ZUEM, a oto efekty. Mam tylko nadzieję, że się podobało, bo mi jak najbardziej!

Początek ostrej pracy...

   Witam wszystkich! Dawno nie pisałam, na pewno znacie mojego pożeracza czasu- przedstawiam Szkołę. Ale dziś MIKOŁAJKI! Więc oto prezent!

***

   Gray siedział w swojej jaskini.

-Nie rozumiem tego... Dlaczego zostałem wybrany... Ach, no tak... Mój ojciec... Zawsze żałowałem, że Deliora go... Ale kiedy już znam prawdę, to niedobrze mi jak o nim myślę!- Wilk uderzył w stół z całej siły- Jak taka gnida może być moim ojcem?! Demon, w dodatku sługus Zerefa- moim OJCEM?!!! NIE WIERZĘ W TO!!!

   Z oczu Graya popłynęły łzy- przeszywającego smutku, nienawiści? 

   -Szkoda, że nie zdążyłem podziękować Deliorze za JEGO śmierć.

   -Gray-sama? (och, god, powrót koszmaru z doliny tęczy) Gray-sama!- Juvia weszła do nory- Wpadłam ci pogratulować! To wielki zaszczyt!

-Zaszczyt?- parsknął wilk ze śmiechem- Ty to nazywasz... zaszczytem?- teraz jego pysk nabrał groźniejszego wyglądu- Ja nazwałbym to raczej zasranym obowiązkiem!

-Gray-sama, proszę się nie denerwować! Złość piękności szkodzi...

-A co ja, cholera, modelka?!- Gray wpadł w furię, szkoda, że Juvia tego nie zauważyła.- Najlepiej mnie teraz nie znać, jestem tylko kozłem ofiarnym! Ja już nie żyję, rozumiesz?! Zginę w tej walce, Zeref jest potężny, w dodatku ma kilkusetletnie doświadczenie w walce! A ja jestem pół-demonem, nie mam nawet dwudziestu lat, ja... nie mam nawet rangi S!

-Gray-sama jest na tyle silny...

-Jestem słaby, rozumiesz?! SŁABY! Jeśli nie rozumiesz nawet tak prostej rzeczy, to ja nie chcę cię znać.

-Gray-sama...

-Wyjdź.

-Ale...

-WYJDŹ! NIE CHCĘ CIĘ  ZNAĆ!

   Wilczycą wstrząsnął szloch.

-W takim razie... Lyon-sama jest od ciebie sto razy lepszy, Gray!- krzyknęła tylko i wybiegła.

   Gray krzyknął za nią:

-Dobrze, że idioci trzymają się razem!

   Nikt z Fairy Tail nigdy już nie zobaczył Juvii...

***

   -O co chodzi, mistrzu?- zapytał Gray, znajdując się już w jaskini FT.

-Pomyślałem, że potrzebny ci będzie trener. Musisz stać się silniejszy... bez urazy.

-Wiem o tym. Mistrzu, czy mógłbyś znaleźć mi jakiegoś trenera.?

-Och, Gray, nie doceniasz mnie... już to zrobiłem!

   Do środka wszedł ciemnokasztanowy wilk.

-Gray, poznaj świętego maga z Fairy Tail. Oto Jikazu.

   -Dziękuję za przedstawienie mnie, mistrzu, panu...

-Nazywam się Gray...

-Gray'owi. Więc, chodź Szaraczku, zacznijmy trening!

-Już?! Tak od razu?

-Muszę zobaczyć co potrafisz. Trzeba od czegoś zacząć...

***

   -Pokaż, na co cię stać!- krzyknęła w stronę Graya Jikazu- Spróbuj mnie uderzyć! 

   Wilk natychmiast przystąpił do akcji. Mimo to przez następny kwadrans udało mu się tylko nabić sobie trochę siniaków...

   -No, przyznam, że nie spodziewałam się niczego lepszego. Musisz zwiększyć swoją wytrzymałość i refleks. Dlatego też wykonasz bieg wytrzymałościowy, poćwiczymy refleks... Jestem jednak pod wrażeniem twojej siły.- wilczyca podeszła do Graya, pozostawiając niewielki tylko dystans i szepnęła- Tak, masz niezły kaloryfer...- następnie odeszła na swoje poprzednie miejsce- Mimo to nie zaszkodzi ci wykonać stu pompek! Do roboty!

***

   Dobra, skończyłam! Mam nadzieję, że rozdział się podobał. Gdyby ktoś chciał dedyk, proszę zostawić komentarz z takową prośbą/rozkazem. No to z grubsza tyle!

A śniegu jak nie było, tak nie ma! (A przynajmniej u mnie XD)

Ten, który ma świat w łapie...

Wreszcie nowy rozdział, z dedykacją dla pewnego Anonima, który zapytał kiedy następny rozdział i zmotywował mnie do pracy :D

Przypominam, że ostatnio Mieliście się zastanowić nad tym kto jest pierworodnym największego sługi Zerefa... No i problem z tym Grayem pół-demonem, odkąd został Lodowym Zabójcą Demonów... Teraz można się już bardziej domyślać...

***   

   -Natsu... kim jest...?

-Pierworodnym największego sługi Zerefa... jest...- Salamander zacisnął zęby- Gray...

Ciało Lucy przeszedł dreszcz. Losy świata w łapach... jego?! W dodatku, skoro tylko on może powstrzymać Zerefa, to nijak można mu pomóc.

   -Natsu, musimy jak najszybciej wrócić do gildii!

-Lucy...

-Mamy tylko miesiąc, żeby rozkminić jak Gray może powstrzymać zagładę...

   Wilki pobiegły w stronę Tunelu otwartego mocą wilczycy.

-Lucy, czy twoja moc się nie nadwyręży? Już drugi raz w ciągu godziny otwierasz Przejście. -Natsu wyraźnie troszczył się o Lucy (Awww...)

-Nic mi nie będzie, chodzi przecież o losy świata. -powiedziała tylko wilczyca i zniknęła wraz z Natsu w Tunelu.

***

A co z Happpym?!

***

   -Natsu, jeśli to żart- mówił podirytowany Lodowy Mag- to niezbyt śmieszny...

-To nie żart! -wściekał się Natsu

-Taa? Udowodnij.

-Słuchaj, Bałwanku, czy gdyby ktoś miał obić Zerefowi mordę, to prosiłbym o to ciebie?

   Gray rozwarł szeroko oczy.

-Teraz... to nabiera sensu. Ale... co mam robić?!

-Właśnie tego musimy się dowiedzieć -do rozmowy wtrąciła się Lucy

   -Gray-sama jest ostatnią nadzieją świata?-zaczęła Juvia (Boże, aż mnie ręka świerzbi jak to piszę...)- Juvia jest dumna! Ukochany Juvii! (chce mi się rzygać) 

Natsu parsknął ze śmiechu

-Heh! Ukochany?! Hahahahaha!!!

   -Nie wiesz? -Mira dołączyła do rozmowy- Ah, nie było was, ale wiedzcie, że oni są teraz taką kawaii parką! (że też ja jeszcze żyję, jak mogę pisać takie głupoty?!)

   I WTEDY WLECIAŁ HAPPY.

-Natsu i Lucy!!! W niebezpieczeństwie!!! Musimy... Aaaa... siemka Natsu!

***

Urywam w tym miejscu, rany, jak mogłam tak Graya z tą... Juvią... Eeeeh... Ale spokojnie wkrótce pojawi się nowa postać, która zmieni wszystko... Buhahahaha!!! Postaram się jak najszybciej kontynuować, bo sama jestem ciekawa co będzie dalej...

Musiałam to dodać XD

+BONUSIK :D

Wejścia na bloga

Hej! Patrzyłam sobie w statystyki. Patrzcie kto tu był! XD

Ohayo! Wróciłam z wakacji! (Ooooh, nie...) Nie zmarłam na raka, spoko! (Buuu!) Tak, tak, też was kocham :<

***

   Lucy wpadła do wnętrza jaskini Fairy Tail. Rozglądała się nerwowo, w końcu krzyknęła:

-Czy jest tu Gray Fullbuster?!

-Obecny.- wołany podszedł do Lucy- Potrzebujesz czegoś?

-Tak. I... Przepraszam.- rzekła wilczyca łapiąc Graya za ogon i wyrywając kępkę sierści.

-AŁA!!!

-Nara! -krzyknęła Lucy i wybiegła rzucając jeszcze- Dzięki!

   Czarny wilk obejrzał swój ogon i wycedził przez zęby:

-You're welcome... 

***

   Szaman wziął od wilczycy kępę czarnej sierści.

-No, no! Uwinęłaś się w trzy godziny, choć to szmat drogi!

-Skorzystałam z przejścia Gwiezdnych Duchów (wiem, że nie ma czegoś takiego XD) -to jest ten ostatni składnik?

-Tak. Włos, w tym przypadku sierść, najlepszego przyjaciela.- szaman położył "ostatni składnik" obok fiolki z błękitną cieczą, którą podał Natsu do wypicia.

   -Zaraz... a co z tą sierścią Graya? Nie użyłeś jej!

-Taki był plan...

-Jaki plan?

-Jako szaman, rozmawiałem ostatnio z demonami... I dowiedziałem się o tym, że przyjdziesz tu ze swoim prawie martwym chłoptasiem. Ponadto, wiem, że jego najlepszym przyjacielem jest Gray Fullbuster...

-Ale co...

-Cicho... Czy wiesz coś o rodzinie Fullbustera?

-Tylko tyle, że jego rodziców zabiła Deliora...

-Ojcem Graya jest demon.

***

   Lucy zamarła? Gray pół-demonem?

-To nieprawda!

-Pewnie nazwiesz nieprawdą też to, że służę Zerefowi.

-Co? Nie...

-Właśnie.

-A po co ci kłaki Graya?

-Cóż, mój plan był taki, żeby zebrać jak najwięcej demonicznej magii. Jest ona potrzebna do wskrzeszenia mego Pana. Nawet z jednego włosa pół-demona można uzyskać dużą ilość tej magii. A z tej kępy sierści... Za miesiąc ożywię Zerefa. A ty mi w tym pomogłaś.

-Teraz pewnie mnie zabijesz... A Natsu już pewnie jest martwy...

-Nie, nie jestem aż tak podły... Puszczę was wolno. W ramach nagrody za pomoc.

-Nie ma szans na wskrzeszenie Zerefa. -powiedział Natsu, wstając powoli- Nie uwzględniłeś jednego elementu...

-Tak? Jakiego?

-MNIE! -wilk cisnął kulą ognia w szamana, lecz ten rozpłynął się w powietrzu.

   Z każdej strony rozległ się głos szamana: ZEREF POWSTAJE, A POWSTRZYMAĆ TO MOŻE JEDYNIE PIERWORODNY JEGO NAJWIĘKSZEGO SŁUGI.

-Pewnie chodzi o synalka tego sukinsyna...

-Nie. -rzekła stanowczo Lucy

-Hę?

-On... powiedział mi, że nie ma syna. Wtedy uważałam to za bezsens, ale teraz...

   Serce Natsu zabiło szybciej, a oczy szeroko się rozwarły...

-Lucy... Chyba wiem o kogo chodzi...

***

A CZY TY WIESZ O KOGO CHODZI? NAPISZ W KOMENTARZU. ZA POPRAWNĄ ODPOWIEDŹ NAGRODA W FORMIE DEDYKA, KOLAŻU, CZY CZEGO TAM SOBIE ZAŻYCZYSZ. POWODZENIA :)